Tag: Moestuinen (Pagina 1 van 3)

Elk nadeel… (bericht uit Groot Holthuizen)

Elk nadeel… (bericht uit Groot Holthuizen)

Het jaar is kletsnat begonnen, en zo lijkt het ook te eindigen. Op de moestuin bij Landgoed Groot Holthuizen kun je maar beter weer rubberen laarzen aan hebben.

Sommige tuintjes zijn al winterklaar, in andere tuintjes staat de kool nog op de oogst te wachten. Net als de pepers en paprika’s, die gezien mogen worden! Pasgeleden zijn achter de moestuintjes fruitbomen geplant. En zo is er nog een en ander gebeurd. Zie hiervoor het fotoverhaal.

In het achterste deel van de moestuin hebben we wel een flink probleem met de afwatering. Het is maar goed dat de tuintjes vooraan het eerst zijn gekozen. Stel je voor dat je achterin met een tuintje zou zijn begonnen. Dan had je maar beter waterplanten kunnen gaan kweken.

Maar wat doen we nu? Een windmolen bouwen die het water wegpompt? Misschien moeten we daar nog even mee wachten. Als het nou eens flink gaat vriezen, dan is dat niet alleen goed voor de boerenkool, maar dan kunnen we ook op de achterste tuintjes gaan schaatsen! Het schuurtje wordt dan de koek-en-zopie tent. Goed idee?

Tekst en foto’s: Helmut Rauschenberg

Klik op het fotoverhaal…

Te gast bij de reeën

Te gast bij de reeën

Na regen komt zonneschijn en wat blijkt? Zelfs in de regentijd werden de moestuintjes in Huissen bezocht door volhardende kinderen. Maar ook door de reeën.

Wat heeft het geplensd deze zomer. Even leek het erop dat je alleen nog per boot bij de moestuintjes in Huissen kon komen. De dappere kinderen (en hun ouders) die ondanks de grote plassen en de zompige klei voor hun moestuintje wilden zorgen, deden er goed aan hoge rubberen laarzen aan te trekken.

Maar na regen komt zonneschijn. De plassen drogen op en wat zie je dan? De sporen van wie er allemaal geweest zijn! En dat waren veel meer reeën dan kinderen.

De reeën liepen ook precies daar waar de kinderen gewerkt hadden: de afdrukken van hoefjes en laarsjes lopen dwars door elkaar heen. Het liefst zouden de reeën eten van de heerlijke groenten in de moestuintjes. Maar gelukkig staan die veilig onder netten. Bij de wal kun je zien waar de reeën ’s avonds door de brandnetels heen komen aanlopen. Eigenlijk liggen de moestuintjes dus op het terrein van de reeën en zijn wij een beetje bij hen te gast! 

Helmut Rauschenberg

Het weer bij De Veldschuur volgen?

Het weer bij De Veldschuur volgen?

Bij de schoolmoestuin in Bemmel is sinds kort een weerstation in werking. Enkele groepen kinderen hebben de gegevens al kunnen bekijken. Extra interessant door de extreme weersomstandigheden deze zomer in de wereld, in Nederland en in de eigen moestuintjes. Om de oogst te redden moesten we vaker sproeien. Het onkruid groeide extra snel waardoor er meer geschoffeld moest worden, en er ontstond een plaag van coloradokevers op de aardappelplanten.

Gebiologeerd zagen de kinderen de windsnelheidsmeter en het vaantje voor de windrichting bewegen. Ook het verhaal van de trechter daarnaast waardoor de regen op een lepel drupt die volloopt, daardoor leegloopt, en weer opnieuw volloopt, spreekt tot de verbeelding. Onder de windmeter zit nog een thermometer die door een stralingsschild beschermd is tegen rechtstreekse zonnestraling en tot slot zit bovenop een sensor die meet hoeveel UV-zonnestraling er is. Zodat je weet of je een hoed op moet doen of moet smeren tegen zonnebrand.

Binnen in De Veldschuur staat een scherm waarop alle gegevens zichtbaar zijn en waar ook een deel van de geschiedenis wordt bewaard. Het weerstation is ook te volgen op een website of via een app van ProWeatherlive. Daarover komt later nog meer informatie.

Ewald Nijenhuis

Alles groeit geweldig in de moestuin voor kinderen Huissen

Alles groeit geweldig in de moestuin voor kinderen Huissen

Het wisselvallige weer met zon en af en toe een bui, is ideaal. Wat eerst nog nergens op leek, ziet er nu toch echt uit als kool, boontjes, sla, en courgettes, een groentetas vol!

Ook het aantal kinderen dat op Landgoed Groot Holthuyzen een eigen tuintje heeft, is gegroeid. Maar de kinderen die op vakantie zijn, kunnen nu niet komen om te oogsten. En dat is een probleem. Want wie mag nu die prachtige biologische sla opeten? Moet die verpieteren? Er is een oproep uitgegaan om hier onderling iets voor te regelen. Laten we hopen dat het samenwerken en samen ervan genieten net zo hard groeit als de groentes.

Wat ondertussen ook geweldig groeit, is het onkruid. Rond de tuintjes en vooral ook op de tuintjes die nog niet in gebruik zijn genomen groeit het vanzelf door. En dat is minder leuk. Zouden de kabouters daar alsjeblieft wat tegen kunnen doen? Dezelfde kabouters die ervoor gezorgd hebben dat er ineens een insectenhotel stond, waar even later een groen dak op lag en dat nu al gevuld is met allemaal materialen waar insecten graag hun eitjes in leggen? 

Kabouters bestaan niet. Maar, wie weet, komt er op de een of andere manier ook ineens nog een schuurtje te staan om tuingereedschap en materialen in op te slaan? En waar je tijdens een bui kunt schuilen onder een afdakje? Wordt vervolgd… 

Helmut Rauschenberg 

Kinderen die een tuintje in gebruik willen nemen, kunnen zich aanmelden via info@lingewaardnatuurlijk.nl of 06-30092145 

Kindermoestuintjes Huissen

Terugblik open avonden schoolmoestuintjes Bemmel

Terugblik open avonden schoolmoestuintjes Bemmel

Kom je kijken naar mijn moestuintje?

Op uitnodiging van de kinderen kwamen ouders, oma’s, opa’s en andere nieuwsgierigen op 26 en 27 juni kijken naar de schoolmoestuintjes bij de Veldschuur in Bemmel. Kinderen van de Donatushof, Vlinderboom, Regenboog en PiusX  gaven er ’s avonds een rondleiding en uitleg over hun werkzaamheden. De belangstelling was groot en soms werd zelfs een moeder of broertje met schoffel en gieter aan het werk gezet!

Bij de rondleiding hoort, naast het eigen moestuintje, ook een bezoekje aan de kruidentuin, de fruitboomgaard en het akkerbouwgedeelte. De rode bessen zijn lekker, kruisbessen nog wat zuur, en van zwarte bessen moet je houden. En wat staan de granen zoals tarwe, rogge en spelt er mooi bij! In het bijenhotel van de solitaire bijen blijken twee ‘flats’ al volgeboekt te zijn met metselbijen. Imker Hans laat zien hoe een bijenkast voor honingbijen in elkaar zit. Ondertussen zoeken hommels zoemend door naar zoetigheid in de vele bloemen. 

Als de kinderen het niet meer weten, vragen ze een van de vrijwilligers erbij. Hoe warm wordt de composthoop eigenlijk? Nou dan pakken we toch de speciale thermometer om in de diepte de warmte te meten!

De open avond is een belangrijk moment in het schooltuinprogramma van de kinderen. Dan ziet ook het thuisfront hoe hard er is gewerkt en raakt de familie meer betrokken. En wie weet, wordt thuis dan ook wat meer geëxperimenteerd met de oogst -van-de-dag, kruiden en eetbare bloemen? Van de aardappeloogst waren in ieder geval – dezelfde dag nog – de eerste frietjes gebakken!

PS Een aantal ouders van de Regenboog en PIUSX heeft zich al opgegeven voor de vakantieploeg: een paar dagen helpen met bijhouden van de tuintjes als andere families op vakantie zijn. Neem contact op met een van de begeleiders als u daar alsnog aan mee wil doen.

Klik op de foto voor een groter exemplaar.

Archief van Nieuwsberichten

Moestuinen voor kinderen van start in Huissen

Moestuinen voor kinderen van start in Huissen

WAT EEN PLEKJE!

Zijn we er rouwig om dat de opening van de moestuintjes op Landgoed Groot Holthuizen door de langdurige koude plens werd uitgesteld? En is het wel goed dat de opening nu samenviel met langdurige droogte, en dan ook nog vlak voor de vakantie? Nee natuurlijk! 
Maar dan hebben we meteen een belangrijk leermoment voor de jonge moestuinder te pakken: er is altijd wat. Als je wilt eten van wat je zelf hebt gezaaid, gelegd, geplant en gekweekt, moet je er wél iets voor doen. Daarbij krijg je gelukkig hulp van alle kanten, en vaak is het daardoor ook hartstikke leuk en ontzettend gezellig.  

Allereerst is er een pomp met een waterbak en de onmisbare gieters. Dan is er een grote hoop compost om zelf bij de jonge planten te doen. En een compostvat om het groenafval in te gooien. Er zijn buizen voor het spannen van netten zodat de reeën niet de groente opeten in plaats van de tuinder zelf. Er is een vijfsterren-insectenhotel in opbouw, met vetplanten op het dak (en nog heel veel leegstand). Een enkele jonge tuinder heeft al op het eigen landje een kleine B&B (spreek uit: bee and bee) geopend.

Op kweekperceeltjes staan al plantjes die de jonge tuinders voor eigen gebruik mogen verplanten naar hun eigen landje en er staan picknickbankjes voor de schaftpauze. Maar afgezien van dat allemaal: WAT EEN PLEKJE! 

Woensdagmiddag van 15 tot 16 uur (met uitloop) en zaterdagochtend van 10 tot 11 uur (met uitloop) zijn de uren om samen te tuinieren. Dan zijn er ook begeleiders om vragen te beantwoorden of om te helpen. Ingeschreven moestuinders krijgen de code voor het cijferslot, zodat ze op elk gewenst moment voor hun tuintje kunnen zorgen.

Wil je meedoen? Meer info? Mail naar Stichting Lingewaard Natuurlijk: info@lingewaardnatuurlijk.nl

Helmut Rauschenberg

Klik op de foto voor een groter exemplaar.

Archief van Nieuwsberichten

Miljoenpoten en een rolpissebed

Miljoenpoten en een rolpissebed

Hoe loopt een duizendpoot? Heeft een miljoenpoot echt zoveel poten? Struikelen deze beestjes wel eens? Waarom heten pissebedden zo en kruipen ze echt in bed? Pas op… die zwarte loopt weg! Hé, nog een kever!

Al bij het binnenkomen in de Veldschuur zijn de kinderen van de Regenboog en PiusX niet te houden. Op de voorste rij wordt opgewonden gewezen en geroepen, ook naar de kinderen op de tweede rij, die eigenlijk niets zien. “Zie je deze…, dat is een …?” Het feest van de bodemdieren is begonnen.

Op de flap-over staan de belangrijkste punten van het lesje bij elkaar. De tafel staat gedekt. Jampotten met gaatjes en grond, met verschillende soorten beestjes erin: wormen, slakken, pissebedden, kevers, miljoen- en duizendpoten en mieren. Een mol ontbreekt en spinnen laten zich in het voorjaar nog moeilijk vangen. Er staan ook insectenpotjes met vergrootglas en de naam van het bodemdier erop.

De potjes gaan rond langs de groepjes. Ze worden dicht bij het oog gehouden, een beetje geschud en doorgegeven. Er wordt gekeken, gewezen en geroepen: “Zie je deze en daar nog een!” Het verhaal van de pissebedden wordt niet opgepikt. Dat die vroeger in gemalen vorm door de pap gingen en dienst deden tegen het bedplassen. “Weten we. Daar hebben we het op school al over gehad”, zegt een jongen. Een paar knikken instemmend.

Na de instructie worden buiten de uien geplant. Hoe dat precies moet, is toch ingewikkeld om helemaal te onthouden. Een rijtje van tien. Maar waar precies gezet, met hoeveel tussenruimte en… met ‘het friemeltje omhoog’ onder gegiechel. De meetlat is onontbeerlijk. “Maar dat is wel rekenen”, zegt er een. De rechterduim gaat de grond in om plaats te maken voor een plantuitje. Sommigen vergeten het vervolg: “Klaar!”

De kinderen die echt klaar zijn, gaan naar de composthoop om nog wat insecten te zoeken. “Wat is dit?” De kinderen weten inmiddels dat ze dat aan José moeten vragen: “Oh, dit is de rode fluweelmijt, en dit een vuurwants, en dat een rolpissebed. De kinderen kijken bewonderend omhoog en zetten de beestjes weer op hun plek terug. De pissebed zit er opgerold wat wezenloos bij te kijken. Een regenworm wordt uiteindelijk in het eigen tuintje gezet. “Om gangen te maken… goed voor de grond”, is de toelichting.

Bij de afsluiting zijn de gevierendeelde peren bijzonder in trek. Slechts vijf kinderen proeven een kleiner stukje.

Jan de Moor

 

 

Archief van Nieuwsberichten

Klik op een foto voor een groter exemplaar.

Gereedschapsschuurtje dankbaar in gebruik genomen

Gereedschapsschuurtje dankbaar in gebruik genomen

Na de sloop van het oude berghok restte slechts het muurtje van de wasbakken… 

en daarna ging het razendsnel. Er kwam een stenen vloer, daarop houten wanden en een dak. Finishing touch waren de ramen, de ruime deur en zowaar een weerstation. Toen werd er rap ingericht want de schooltuinkinderen wilden aan de slag. En uiteindelijk kreeg ook het pad zijn definitieve vorm. Hulde aan de harde werkers!

Foto’s van José Bruens en René Bolscher
Klik op een foto voor een groter exemplaar.

Archief van Nieuwsberichten

Niet alle witjes zijn wit

Niet alle witjes zijn wit

Niet alle witjes zijn wit, niet alle blauwtjes zijn blauw en niet alle vossen hebben een dikke rode staart en heten Reintje… Op dinsdag 11 april begint een groep van ongeveer 25 mensen aan een vlindercursus, georganiseerd door Stichting Lingewaard Natuurlijk in de Veldschuur in Bemmel.

Docent Harrie Rietberg staat de eerste avond klaar als wij binnen komen en popelt om te beginnen. Wat een kennis en wat een enthousiasme straalt hij uit. Vanaf het eerste moment is er veel te leren voor ons. Natuurlijk, iedereen kent vlinders en ziet ze graag fladderen. En iedereen weet ook dat het niet zo goed gaat met onze vlinders en dat ze daarom onze zorg en aandacht echt nodig hebben.

In deze cursus gaat het vooral over de dagvlinders, waarvan er ongeveer 55 soorten in Nederland voorkomen. We starten met de cyclus van eitje, naar rups, naar pop en dan naar vlinder, een volledige metamorfose.

Harrie zet vervolgens in op het herkennen van de dagvlinders die in onze omgeving het meest voorkomen. Nou, dat moet toch lukken. We beginnen met de witjes. U kent ze vast wel, de koolwitjes… maar die heb je in diverse soorten: groot koolwitje, klein koolwitje, geaderd witje. Dat klinkt nog logisch. Maar oranjetipje, citroenvlinder… die zijn toch niet wit?

Foto: Henny Campschroer, Oranjetipje
Foto: Henny Campschroer, maar welk witje is dit .......

Nu kennen we wel de namen, maar hoe herkennen we ze in het veld of op een foto? Elke soort heeft zijn typische eigen kenmerken, maar ondanks dat lijken ze toch wel veel op elkaar. Gelukkig heeft het oranjetipje oranje vleugelpunten en groenige vlekjes aan de onderkant. En de citroenvlinder is geelgroen. Die kunnen we wel onthouden.
En dan heb je ook nog de blauwtjes, waarvan de een blauw is, maar de ander bruin of met oranje vlekken. Of aan de onderkant zwarte stipjes of een driehoekige witte wig. Nou ja, het duizelt ons al gauw. Dit wordt veel oefenen en je ogen buiten goed open houden.

 We starten thuis een groepsapp waarop we onze foto’s van vlinders kunnen plaatsen. Dat is leuk en er komen ondanks de kou -niet echt vlinderweer- toch al gauw foto’s binnen van oranjetipje, dagpauwoog, bont zandoogje, klein koolwitje, gehakkelde aurelia, boomblauwtje en kleine vos.

Ja, er is ook een groep vlinders met de verzamelnaam vossen: die zijn gelukkig allemaal verschillend en heel kleurrijk, dus makkelijker te herkennen. Gelukkig hebben we nog even te gaan en leren we vast nog heel veel, voordat we samen het veld in gaan voor een vlinderexcursie. Met behulp van de inspiratie en bezieling van docent Harrie.

 

Henny Campschroer

Foto: Henny Campschroer, De kleine vos
Foto: Henny Campschroer, boomblauwtje
Archief van Nieuwsberichten

Schoolmoestuintjes: Netjes?

Schoolmoestuintjes: Netjes?

Soms zit het mee en soms zit het tegen… dat geldt ook voor tuinieren, dat hoort er gewoon bij. Maar vorig seizoen was het wel erg sneu voor veel kinderen van de Donatushof en de Vlinderboom: in de schooltuintjes pikten de kraaien veel zaadjes op met als gevolg dat er bijna niks opkomt. En als dat wel gebeurt zijn er nog meer kapers op de kust. Slakken en konijnen vinden de jonge blaadjes erg lekker.

Tsja, soms zit het tegen, dat hoort er gewoon bij? Twee bevlogen vrijwilligers van de Vlinderboom vonden dat toch iets te kort door de bocht. Dat moet toch beter kunnen? Hoe bescherm je de net gezaaide zaadjes? Met welk materiaal? En natuurlijk, zo min mogelijk afval en vooral geen plastic, want we zijn voor duurzaam en milieubewust tuinieren.

Het resultaat van de brainstorm mag er zijn: een simpel netje geniet aan twee latjes om op de pas ingezaaide bedjes te leggen en er makkelijk weer af te halen is.

Met veel vrijwilligers hebben we op een aantal vrije dagen gezellig gemeten, gezaagd, geknipt, geniet en ja zelfs gestreken (tegen rafelen)… jawel aan alles is gedacht!

Foto: José Bruens, Knippen, strijken en nieten...
Foto: José Bruens, De netjes liggen klaar!

En dan is het zover: het schooltuinseizoen begint, de kinderen komen, we hebben er zin in en zijn erg benieuwd hoe ons ‘netjes-experiment’ in de praktijk uit gaat pakken. De netjes worden eerst ‘voorgesteld’ aan de kinderen. De meeste kinderen van juf Tessa komen al voor een tweede seizoen en reageerden meteen. Hé, wat is dit nu weer? Kunnen we hiermee wel poten? Een leerling was afgelopen jaar oplettend geweest en dacht dat “we dit netje op ons tuintje leggen als we net gezaaid hebben, zodat er geen vogels of andere beestjes kunnen snoepen van de zaadjes”.

Nog een vraag “Kunnen de zaadjes niet door het netje heen groeien en vast komen te zitten?” Met het antwoord: zodra de plantjes hoog genoeg zijn, schuiven we het netje door naar de volgende pas ingezaaide rijen. Met de vervolgvraag “Maar als het netje eraf is kunnen de vogels toch weer komen smullen van onze groente?”
Tsja, soms zit het mee en soms zit het tegen, we hebben niet alles in de hand…

We zijn inmiddels vier weken verder, de kinderen hebben gepoot en gezaaid en wat is het resultaat tot nu toe? Om dat te onderzoeken hebben we ook een tuintje in gebruik zonder netje, en wat blijkt? Mét netje komt het veel sneller op en is er meer. Vooral de spinazie, maar ook de raapstelen, uien en bietjes en een enkel sprietje radijs of kervel.

Benieuwd naar het resultaat na de meivakantie, tot nu toe ‘so far so good’.

Ans den Besten.

Foto: Ans den Besten, Spinazie gezaaid onder netje!
Foto: Ans den Besten, Spinazie gezaaid zonder netje!
Archief van Nieuwsberichten
« Oudere berichten

© 2024

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑