Het is zaterdagochtend 08:45 uur op 12 maart 2022, ik sta op de parkeerplaats bij Kasteel Doornenburg. Per fiets en auto komen de natuurvrijwilligers aan voor onze laatste snoeiactie van dit seizoen.
De weergoden zijn ons goed gezind: het zonnetje schijnt en de temperatuur is aangenaam. De werkgroepen zijn afkomstig uit de kernen van de gemeente Lingewaard: drie knotgroepen uit respectievelijk Bemmel, Angeren en Huissen, de hoogstamfruit- en heggenvlecht brigades met deelnemers uit (bijna) alle kernen van de gemeente Lingewaard.

Het aantal dames en heren groeit aan tot een totaal van 30 personen even na negenen.

Ze verzamelen hier om een bosje op het terrein van Kasteel Doornenburg op te schonen, het ontdoen van opgeschoten struiken en ongewenste bomen. De kisten met gereedschap worden met een kleine trekker naar het bosje gereden, de vrijwilligers gaan te voet. Op locatie aangekomen worden de takkenscharen en snoeischaren ter hand genomen om met de werkzaamheden te beginnen.

Tegen 10:30 uur komt het trekkertje met koffie en koekjes naar de werklocatie, de kasteelheer verzorgt de vrijwilligers. Na de pauze gaan we door met het opschonen. Het snoeiafval wordt aan de rand van het bos opgestapeld en op zijn plaats gehouden door palen, welke zijn gemaakt van afgezaagde boomtakken. Tegen twaalven is de klus geklaard, wordt het gereedschap verzameld en wandelen we terug naar het kasteel. Binnen de muren van het kasteel wordt het werk nog even nabesproken en onder het genot van een kop koffie of thee met een saucijzenbroodje. Om 12:30 uur zoekt een ieder zijn fiets of auto op om huiswaarts te keren. Het bosje bij het kasteel staat er fraai bij!

Inmiddels zijn we met onze brigade gelukkig weer een actievere periode ingeslagen en zijn de eerste meters vlechtend (op 1,5 meter afstand van elkaar…) weer gemaakt.

Het eerste plan was om op een nieuwe locatie in Huissen aan de slag te gaan, bij de Moeshoeve, een moestuincomplex waar educatie van schoolkinderen aan verbonden is. De moestuin draait op vrijwilligers van Lingewaard Natuurlijk.
Edoch, kort voordat we de eerste zaterdag wilden beginnen, kreeg ik de melding dat er ter plaatse sprake is van een plaag van het mediterrane draaigatje…. Nou moet ik erkennen dat dit bepaalde associaties zou kunnen oproepen bij menigeen op het moment dat je je hiermee niet bekend bent. En hoezo een plaag dan?
Er is echter niets sensueels aan dit beestje, Wikipedia schrijft: het mediterraan draaigatje (Tapinoma nigerrimum) is een mierensoort. Deze uit Zuid-Europa afkomstige exoot gedraagt zich invasief en massale aanwezigheid leidt tot overlastklachten. Deze mierensoort kan nesten van honderden meters graven. Door de massale graafactiviteiten kan bestrating verzakken. Huizen worden binnengedrongen en tuinen kaalgevreten. De benaming draaigatje komt van de door de mier toegepaste manier van verdedigen: eerst bijten en dan het achterlijf naar de wond draaien en er een irriterende stof in spuiten. Omdat koninginnen van een kolonie elkaar tolereren, kunnen nesten van miljoenen dieren ontstaan die een groot oppervlak in beslag nemen. Bestrijding is moeilijk en kan duur zijn.
Om verspreiding tegen te gaan zijn alle activiteiten bij de moestuin voorlopig niet mogelijk…

Daarom besloten om weer verder te gaan met de meidoornheg die om de parkeerplaats staat van het Fort Pannerden in Doornenburg, aangrenzend aan natuurgebied van de Gelderse Poort. Met zelf geoogste hazelaarstaken en wilgenbinders vlechten we in de staken-en-bindersstijl, met een knipoog naar de Midlandstyle. Aan de parkeerzijde van de heg snoeien we de heg bij het vlechten kort op, aan de zijde waar grote grazers staan laten we alle zijtakken staan, waardoor de heg heel breed is en blad en bessen heeft.
Er zijn nog genoeg meters te doen, in totaal wel een 500-600 meter.

Belangrijk: als je een draaigatje ontdekt dien je dit direct te melden. (KAD.nl)

Hans van Berlo, coördinator van de Heggenvlechtbrigade van Stichting Lingewaard Natuurlijk, via heggen@lingewaardnatuurlijk.nl of 06-47391233.