Vieze gezichten, dichtgeknepen neuzen, en ogen gericht op de emmers mest: oude mest, mestkorrels en drijfmest. Hoe bewerk je de grond en bemest je, was het lesje. Nogal wat stiltes bij: Waarom mest geven en hoe? Hoe heet het gereedschap (spade, hark, schoffel) en wat doe je ermee? En een gemakkelijker vraag: Wat doe ik nu? Een meisje kijkt beteuterd, toen de vragen haar kant opkwamen.

Het was een mooie middag, na dagen van regen. Het lesje op de Veldschuur (SLN) had eerder gegeven moeten worden, vonden de kinderen van Thoms groep (de Regenboog). Het vele onkruid was de dag ervoor door de vrijwilligers weggehaald, zodat de radijs, bieten en prei weer te zien waren. Dat riep bij een jongen de vraag op: “Betty, waar zijn nou de aardappelen?”.

Een speciaal moment was natuurlijk de drijfmest: uitrijden en in de bodem brengen. De poep en pies kwamen van de koeien van boer Herman. Ooooh…!! Dat was iets heel anders, dan rekenen en spelling op school. Het meisje met het ‘beteuterde gezicht’ mocht helpen. Ze klaarde op. Doodstil was de groep toen ze de kouter voorttrok en ik met een gieter er de mest in liet lopen. Twee pogingen. Het mislukte eerst omdat de kouter verstopt zat en daarna, omdat de brei te dik was voor de tuit. Maar de kinderen vonden het een mooi experiment en begrepen hoe die grote machines de drijfmest in de bodem brengen. Injecteren scandeerden ze!

Daarna spitskool zetten en aardbeien plukken: wijsvinger onder het steeltje en met nagel van de duim het steeltje breken. En dan uitdelen en eten.

Jan de Moor